Purkinjevezels, ook wel Purkinje-vezels genoemd, zijn gespecialiseerde spiervezels in het hart die helpen bij de samentrekking van de hartspier en de regulering van het hartritme. Deze vezels worden zo genoemd omdat ze werden ontdekt door de Tsjechische anatoom Jan Evangelista Purkyně.
De Purkinjevezels zijn groter dan andere hartspiercellen en hebben minder myofibrillen (eiwitstructuren die helpen bij spiercontractie), waardoor ze minder krachtig zijn dan andere spiercellen in het hart. Ze hebben echter wel een unieke capaciteit om snel signalen door te geven, wat essentieel is voor de coördinatie van het hartritme.
De Purkinjevezels beginnen in de bundel van His, een vezelbundel die zich onderaan de rechterkamer van het hart bevindt, en takken vervolgens uit naar de ventrikels van het hart. Door deze snelle verspreiding van signalen kunnen de ventrikels synchroon samentrekken en het bloed efficiënt uit het hart pompen.