In de context van visuele media, verwijst 2D naar een beeld dat alleen in de lengte en breedte wordt weergegeven en geen diepte heeft. Met andere woorden, 2D-beelden worden plat gepresenteerd en hebben slechts twee dimensies in tegenstelling tot 3D-beelden die ook diepte hebben.
2D-beelden kunnen verschillende vormen aannemen, waaronder tekeningen, schilderijen, foto’s, animaties, strips en grafieken. Bijvoorbeeld, een tekening op een stuk papier of een foto op een computerscherm is een 2D-beeld omdat het alleen in lengte en breedte bestaat en geen diepte heeft.
Omdat 2D-beelden alleen plat zijn, hebben ze geen diepteweergave en kunnen ze alleen in een vlak worden gepresenteerd. Dit betekent dat objecten en personages in een 2D-beeld geen echte diepte of volume hebben en dus niet kunnen worden ervaren zoals in het echte leven of in een 3D-beeld.
Over het algemeen hebben 2D-beelden duidelijke contouren en kunnen ze een grote verscheidenheid aan kleuren en patronen bevatten. Sommige 2D-beelden kunnen ook schaduwen of lichteffecten bevatten om de illusie van diepte te creëren, maar deze technieken zijn niet zo effectief als in 3D-beelden.
Kortom, 2D-beelden zijn platte beelden met alleen lengte en breedte en geen diepte. Ze kunnen verschillende vormen aannemen en hebben een duidelijke contour en kleuren, maar missen de diepte en het volume van 3D-beelden.