Er zijn verschillende manieren om klimaten te classificeren, maar de meest gebruikte is de Köppen-classificatie, die negen klimaten onderscheidt op basis van de vijf klimaatfactoren: breedteligging, hoogteligging, luchtstromingen, afstand tot de zee en oceanische stromingen. Hieronder worden de negen klimaten beschreven:
A-klimaten: tropische regenklimaten, met hoge temperaturen en hoge luchtvochtigheid gedurende het hele jaar, en meer dan 60 mm neerslag per maand. Dit klimaat komt voor rond de evenaar en wordt onderverdeeld in drie subtypes, Af, Am en Aw, afhankelijk van de hoeveelheid regenval en de seizoensgebondenheid ervan.
B-klimaten: droge klimaten, met lage neerslag en hoge temperaturen. Dit klimaat wordt onderverdeeld in vier subtypes: BW (woestijnklimaat), BS (steppeklimaat), BSh (heet steppeklimaat) en BSk (koud steppeklimaat).
C-klimaten: gematigde klimaten met milde tot warme zomers en koele tot koude winters, en neerslag gedurende het hele jaar. Dit klimaat wordt onderverdeeld in drie subtypes, Cfa, Cfb en Cfc, afhankelijk van de temperatuur en neerslagpatronen.
D-klimaten: koude klimaten met korte, koele zomers en lange, strenge winters. Dit klimaat wordt onderverdeeld in drie subtypes, Dfa, Dfb en Dfc, afhankelijk van de temperatuur en neerslagpatronen.
E-klimaten: polaire klimaten, met zeer koude temperaturen en weinig of geen bomen. Dit klimaat wordt onderverdeeld in twee subtypes, ET (polaire toendra) en EF (polaire ijskap).
H-klimaten: hooggebergteklimaten, met temperaturen die dalen naarmate de hoogte toeneemt en neerslag die afhangt van de hoogte. Dit klimaat wordt onderverdeeld in twee subtypes, HN (hooggebergte zonder bomen) en HL (hooggebergte met bomen).
De Köppen-classificatie is een van de meest gebruikte classificaties van klimaten en is gebaseerd op een combinatie van de vijf klimaatfactoren. Andere classificaties, zoals de Thornthwaite-classificatie, de Trewartha-classificatie en de Bergeron-classificatie, hebben verschillende manieren om klimaten te classificeren.