Cardiomyopathie is een relatief zeldzame aandoening. De exacte prevalentie van cardiomyopathie is moeilijk te bepalen omdat er verschillende soorten zijn en ze niet allemaal worden gerapporteerd. De prevalentie van cardiomyopathie verschilt ook per regio en bevolkingsgroep.
Er zijn drie hoofdtypen cardiomyopathie: hypertrofische cardiomyopathie, dilaterende cardiomyopathie en restrictieve cardiomyopathie.
Hypertrofische cardiomyopathie is de meest voorkomende vorm van cardiomyopathie en komt naar schatting voor bij 1 op de 500 mensen. Deze aandoening wordt vaak veroorzaakt door genetische mutaties en leidt tot verdikking van de hartspier.
Dilaterende cardiomyopathie is de op één na meest voorkomende vorm van cardiomyopathie en komt naar schatting voor bij 1 op de 2.500 mensen. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder virale infecties, alcoholmisbruik en bepaalde geneesmiddelen.
Restrictieve cardiomyopathie is de minst voorkomende vorm van cardiomyopathie en komt het meest voor bij oudere volwassenen. Deze aandoening wordt gekenmerkt door stijfheid van de hartspier, waardoor het hart niet goed kan ontspannen en zich vullen met bloed.
Er zijn ook andere vormen van cardiomyopathie, zoals aritmogene cardiomyopathie en niet-gespecificeerde cardiomyopathie, die minder vaak voorkomen en die niet altijd worden gerapporteerd.
Hoewel cardiomyopathie relatief zeldzaam is, kan het ernstige en levensbedreigende gevolgen hebben. Het is belangrijk om eventuele symptomen van een hartaandoening te herkennen en medische hulp te zoeken om een juiste diagnose en behandeling te krijgen.